Jarenlang heb ik vrijwel geen
boeken gelezen. Druk met dingen, dingetjes en diversen. Smoesjes dus. Maar een
paar jaar geleden heb ik het lezen weer herontdekt en ben ik met een ware
inhaalslag bezig. Mijn leeshonger is ineens groot. Al snuffelend langs de
eindeloze rijen boeken in de bieb bleef mijn oog opeens hangen bij deze
klassieker. Waarom niet, dacht ik. Ik ga het gewoon proberen.
Het is een prachtig verhaal.
Gustave Flaubert deed er vijf jaar over om het te schrijven, van 1851 tot 1856.
Het was voor die tijd een revolutionair boek. Flaubert werd zelfs aangeklaagd
omdat het verhaal te veel obsceniteiten zou bevatten maar hij werd
vrijgesproken. Nu wordt het beschouwd als een van de eerste realistische romans
en wordt het geprezen om zijn psychologische diepgang
Emma, een boerendochter, denkt
haar saaie leven te kunnen ontvluchten door te trouwen met een arts. Ze hoopt
op een bruisend leven vol luxe, spanning en avontuur. Haar goeiige maar beetje
sullige echtgenoot Charles Bovary kan haar dit niet bieden. Emma stort zich in
de liefde buiten de deur, gaat met geld smijten en wordt depressief. Charles
doet er alles aan om zijn vrouw gelukkig te maken, maar het mag allemaal niet
baten. Als de schulden haar boven het hoofd groeien en haar minnaars haar niet
willen helpen ziet Emma geen uitweg meer en neemt arsenicum. Charles blijft
geruïneerd achter en sterft niet lang na zijn vrouw. Hoe tragisch kan de liefde
zijn…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten