‘Doen’ we dit jaar een kerstboom?
Ik had er eerlijk gezegd niet zo’n zin in.
Waar komt toch die traditie
vandaan dat we zodra Sint zijn hielen heeft gelicht, wij met zijn allen naar
het tuincentrum, de bomenverkoper op een plein of de Appie racen om een boom in
ons huis neer te zetten. We hakken hele bossen om, hangen hem vol met de meest
kitscherige decoraties, lampjes, slingers en engelenhaar dat zo chemisch is dat
je er over je hele lichaam jeuk van krijgt. Elk jaar laten we ons weer door winkels,
televisie, tijdschriften en internet inspireren om de boom te versieren in een
bepaald thema of kleur.
Er zijn lease bomen, adoptie of
statiegeld bomen. Inspiratie foto’s laten zien dat je ook van sloophout, papieren
sterretjes, ansichtkaarten, ijzerdraad of dooie takken een zelf kerstboom kan knutselen.
Het vreemde is, vrijwel iedereen
is opgelucht als 1, 2, 3 of 4 januari de boom weer door de vuilnismannen wordt
opgehaald of naar de kerstboomverbranding mag. Hoe erg we er ons ook hebben
verheugd een aantal weken eerder, ineens blijkt de boom toch wel erg
overheersend aanwezig te zijn en zijn we blij dat-ie weer de deur uit mag en dat
de inmiddels naald verliezende sta-in-de-weg plaats mag maken voor een
kamerplant.
Om mijn argumenten kracht bij te zetten voor ‘we doen
dit jaar geen boom’, deed ik een beetje research. En ik kwam tot de volgende
bevindingen.
Morgen is het zover. 21 december,
de kortste dag van het jaar met dus de langste nacht. Vanaf morgen worden de
dagen weer langer, wordt het later donker en vroeger licht. Op naar het
voorjaar. Dit heugelijke moment, voor mij in ieder geval, wordt al eeuwen lang
gevierd door een boom in huis te plaatsen en deze te versieren met kaarsen en
appels. De midwinterviering. Later werden daar versiersels, koekjes en
snoepgoed aan toegevoegd. De kerstboom heeft dus helemaal niets met kerstmis,
de kerk of de geboorte van Jesus te maken. Sterker nog, met name de Rooms
Katholieke kerk heeft heel erg lang de kerstboom geweerd. Pas aan het einde van
de 19de eeuw accepteerde ook de kerk deze inmiddels uitgegroeide
traditie om de spar (dus geen dennenboom) in huis te plaatsen en deze te
versieren (In het Vaticaan staat overigens pas sinds 1982 een kerstboom). De
boom werd het symbool voor ‘Het Licht’.
De piek daarentegen is wel weer
een kerkelijk symbool. Het staat voor de ster, die de drie Wijzen uit het
Oosten van verre zagen. Door deze ster te volgen kwamen zij op 6 januari bij de
stal waar ze Jozef, Maria en de kribbe met Jezus aantroffen. Daarom is het
belangrijk dat de boom mét piek wel tot die dag blijft staan. Maar de kerststal onder de
boom te plaatsen is grote onzin. Voor zover ik weet groeien er in Bethlehem
geen sparren.
Heb ik mij onder druk laten
zetten door het thuisfront of de commercie? ‘Nee’. Heb ik mij laten verleiden
door het thuisfront of de commercie? ‘Ja’. En hoe! Met wel vier bomen(tjes). Met
lichtjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten