22 oktober 2015

De weldoener door P.F. Thomese

Het leuke van naar de bibliotheek gaan is dat ik meestal met verrassingen weer naar huis ga. Ik heb altijd een lijstje mee met boeken die ik graag wil lezen. Vaak zijn dat net nieuw uitgebrachte boeken. Het blijkt dat ik niet de enige ben met dat lijstje. Het komt er op neer dat deze boeken vaak zijn uitgeleend, of misschien nog niet beschikbaar zijn. Ik weet best wel dat ik deze boeken zou kunnen reserveren, maar ik vind het ook wel een sport om dan met iets anders, wel vaak van mijn ‘gezochte’ schrijver of schrijfster, weer huiswaarts te gaan. Zo kwam het dat ‘De onderwaterzwemmer’ niet op de plank stond, maar dus wel ‘De Weldoener’. Al eerder heb ik ‘Schaduwkind’ gelezen, een prachtig boek dat hij schreef nadat zijn pas geboren dochtertje overleed. Ik had wat moeite met het begin van het boek ‘De weldoener’, het duurde even voordat ik gegrepen werd door Sierk Wolffensberger die in een erg krap keurslijf leeft. Zijn huwelijk met een rijke vrouw, van wie hij financieel volledig afhankelijk is, een mislukte zoon die zijn bed niet uitkomt en een muzikale ambitie die hij iedere keer net niet waar kan maken. Als Beertje zijn pad kruist heeft hij een nieuw levensdoel. Hij wil alles en iedereen verlaten om Beertje te redden. Dit is zijn nieuwe werkelijkheid die hij graag gelooft. Het is een absurd verhaal en toch weet Thomese het geloofwaardig te brengen. Hij weet haarfijn de vinger op de zere plekken te leggen. Illusie en werkelijkheid lopen volledig door elkaar heen. Dat dit gedoemd is te mislukken voel je door het hele boek.
‘De onderwaterzwemmer’ ligt inmiddels toch ook op mijn nachtkastje, dus wordt vervolgd…..

3 opmerkingen:

  1. Ik laat me ook altijd verrassen in de bieb. Ik kom altijd wel een boek dat ik altijd al eens had willen lezen. Of een groot schrijver van wie ik tot mijn schande nog nooit iets gelezen heb. Zo lees ik nu voor het eerst iets van Camus (De Pest). Leest als een trein!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk he, ik 'doe' ook af en toe weer een 'klassieker'. Niet alleen de nieuwe boeken verdienen aandacht, vind ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo is dat. Als ze echt goed zijn worden ze vanzelf ook klassiekers en komen ze alsnog aan de beurt.

    BeantwoordenVerwijderen