Geen TV

‘Gaat u samenwonen?’

‘Nee, ik woon al een tijdje samen.’

‘Gaat u naar een ander?’

‘Nee hoor.’

‘Maar dan bent u zeker overleden?’

‘Nee, nee, ik ben nog niet dood.’

Toen wij een tijdje geleden verhuisden, hebben wij samen met een deel van de inboedel, ook de televisie achter gelaten bij de nieuwe bewoner. Eigenlijk keken we toen al bijna twee jaar niet meer. Gewoon, op een dag het apparaat uit gezet en nooit meer aangedaan. Na jarenlang goede voornemens te hebben gemaakt op 31 december en na de zomervakantie om nu écht eens iets minder TV te gaan kijken, gebeurde het van de ene op de andere dag. Zomaar. Meteen een goed moment om het toenmalige UPC, nu Ziggo, maar eens te bellen om ons abonnement op te zeggen. Maar dat bleek dus nog niet zo simpel.

Het bleef heel lang stil aan de andere kant van de lijn.

‘Dus u heeft geen TV meer? Echt waar? Nou, dat heb ik nog nooit gehoord.’

Het is heerlijk om ’s avonds, zo tegen achten geen tijdsdruk meer te hebben.

‘Zijn we op tijd klaar met eten voor het Journaal?’

Om er vervolgens bij nieuwsitem twee in slaap te sukkelen en bij de herrie van de reclame weer wakker te schrikken. Om daarna sloom en vreselijk lui de TV niet uit te zetten, maar op de bank te blijven hangen en te blijven kijken ongeacht of het misschien, wie weet, hopelijk wel, hopelijk niet, interessant zou kunnen gaan worden. Vervolgens te laat en met een onbevredigend gevoel mijn bed in te stappen. Nu kunnen we gewoon weer eten wanneer wij willen en blijven natafelen en kletsen zolang wij willen.

‘Maar wat doen jullie dán ‘s avonds?’

Nou, we praten, we lezen boeken of de krant, we schrijven of tekenen, we luisteren of maken muziek. En soms gaan we nog lekker een stukje buiten lopen, ergens een wijntje drinken of een ijsje halen. En ja, heel soms kijken we op uitzending gemist een documentaire. Op een moment dat het ons uitkomt. Zijn we nu wereld vreemd? Ik weet het niet. Ik geloof het niet, ik heb er in ieder geval nog niks van gemerkt. Maar ja, dat zegt niets natuurlijk, want ik weet niet wat ik heb gemist…..