Zonder titel met (1)

Wat stom

Wij zijn weer een plaatsje opgeschoven in de lijst van ‘gelukkigste land ter wereld’. Om precies te zijn: we hebben Canada van de zesde plek weggedreven. Toch klagen we graag en veel. Maar dat mag, want klagen is een luxe. Ook daar zullen we dan wel weer gelukkig van worden. Klagen is ook fijn,

*allereerst natuurlijk het weer, dat het alsmaar geen lente wordt, aaarrrggghhh!!!

*dat nu juist vandaag met veel regen en wind de meteorologische lente begint,

*die winterse soepen, die komen onderhand mijn neus uit,

*een platte band hebben en erachter komen dat het bandenplakblikje niet meer compleet is,

*dat door dat ene kleine haaltje mijn nieuwe panty eigenlijk al meteen de prullenbak in kan,

*dat ik maar zo kort plezier heb van een lege strijkplank,

*dat ik die idiote verpakking van Appie’ s geitenkaas niet begrijp, 

*dat ik mij niet kan voorstellen dat ik de enige ben die daar moeite mee heeft,

*dat mijn hippe plantje steeds meer gele blaadjes krijgt,

*als je nieuwe trui na twee keer dragen al gaat pillen onder je oksel,

*dat het in-de-hemel-geprezen-megagezonde kurkuma afschuwelijke vlekken geeft,

  lelies trouwens ook,

*dat ik niet van die overheerlijke zoete kaneelsnoepjes af kan blijven,

*dat het overigens ook bedroevend is gesteld met mijn alcoholvrije-dagen-voornemen,

  en dat geldt voor meer goede voornemens waar ik niet over zal uitweiden,

*dat na anderhalf uur koken met 100 ingrediënten een o-zo-verantwoorde-veganistische- hippe maaltijd binnen een kwartier verdwenen is,

*dat ik er niet eens een foto van heb kunnen nemen, als bewijs dat ik dat echt gemaakt had,

*om geen geduld hebben om het laatste beetje shampoo uit de fles te krijgen,

*zo’n groen uitgeslagen citroen helemaal onder in de fruitschaal,

*dat ik steevast te laat ga slapen,

*dat ik per definitie te lang blijf lezen,

  en dus de volgende ochtend wreed altijd weer door de wekker uit mijn slaap wordt gerukt,

*dat die wekker een behoorlijk chagrijnig geluid is.

*Wat pas echt stom is? Tanken!

*Nog erger; dat manlief na het lezen van dit stukje mij aan het uitlachen is…. (nou, dat overdrijf ik een beetje, hij lacht mij toe…)

Zo, dat ben ik weer even kwijt…. ik ben alweer een stukje gelukkiger!