Maria Louise: San Sebastián

Vorige week stond in de bijlage van de NRC een tweetal pagina’s over San Sebastián. Hè, dacht ik, daar wil ik een stukje over schrijven, want manlief en ik zijn er net geweest en nu is Koen NRC mij voor. Wat blijft er nu nog over voor mij? Als je googelt op San Sebastián vertelt elke site dat je er lekker kan eten, zo niet goddelijk. 16 Michelinsterren dwalen rond in deze stad. Drie restaurants hebben de maximale drie sterren en dan dus nog de nodige een- en twee sterrenrestaurants. Dus ja, als je naar Donostia gaat, kan je er niet omheen, je moet je wel overgeven aan een ster. Wij kozen voor Kokotxa. Daar hebben we ons laten verwennen met een ‘menu de mercado’. Een meer dan goede prijs- kwaliteit verhouding. Dit uitgebreide vijf gangen menu kost € 60,-. Wil je het tafeltje met het mooiste uitzicht, reserveer tijdig via internet! Het schijnt dat al deze talentvolle koks hun inkopen doen bij Mercado de la Bretxa. De overdekte markt is niet heel groot, maar een feest om te zien. De vers gevangen vis, de kleurrijke groente en fruit, de geurende kruiden; het water loopt je in de mond.

Verder zijn er talloze bars met pintxos. Van een van de serveerster van Kokotxa begrepen wij dat Zeruko een goede was. Ze had gelijk. Ze vertelde tevens dat we pinxtos moesten kiezen die niet op de bar staan, maar die op het bord staan geschreven en in de keuken à la minute gemaakt worden. Ze had gelijk. Je weet niet precies wat je krijgt, want Baskisch is reuze moeilijk en ook al spreek je Frans en Engels, er is niks van te maken. Als je volgens Spaanse traditie uitgebreid hebt geluncht zijn ’s avonds een paar pinxtos ruim voldoende. De meeste bars gaan pas vanaf half negen open. Restaurants trouwens ook.

Tot die tijd is er dus tijd genoeg om het bijvoorbeeld het Museo de San Telmo te bezoeken. Want er is beslist meer dan eten in San Sebastián. Het museum laat de Baskische kunst en cultuur zien door de eeuwen heen. Alleen het gebouw is al prachtig. Deels ligt het in een historisch klooster met een imposante omgang en er is een hypermoderne vleugel aangebouwd. De kapel is indrukwekkend, vooral ook de muurschilderingen van José María Sert. Neem ook even de tijd om naar de video te kijken die de restauratie van deze 785 m2 muurschilderingen in beeld brengt.

Ook de moeite waard is een bezoekje aan het Kursaal, het congrespaleis. Een imposant gebouw, direct aan de zee. Er is, behalve een fijne koffie/ lunch/ dinerplek Ni Neu, een concertzaal en er zijn meerdere tentoonstellingsruimtes. San Sebastián is nog heel even culturele hoofdstad van 2016. Wij bezochten een foto expositie van Ricardo Martín. Hij was niet alleen fotograaf, maar ook ‘observer’. Hij heeft het dagelijkse leven vastgelegd van inwoners en gasten van deze van oorsprong rijke badplaats in het begin van de vorige eeuw.

De Golf van Biskaje, waar San Sebastián aan ligt is bekend bij surfers. Zelfs wij zagen ook nog een paar stoere dudes die in de zee dobberden bij Playa Zurriola en wachtten op de ideale golf. De Playa de La Concha ziet er prachtig uit en was geheel verlaten.

Want, en dat lees je nergens, niet op blogs en ook niet in de NRC, het kan goed regenen in Donostia. Onafgebroken regenen. Dus vanonder onze plu keken we naar de woeste golven van Zurriola, naar de elegante La Concha, de kathedraal, het stadhuis, de mooie winkelstraten, de schattige boetiekjes in de Parte Vieja en het Plaza de la Constitución en waren blij dat we af en toe konden opdrogen met een kopje cortado, lunch, pinxtos en andere culinaire verrassingen.