12 september 2016

Botox, liposuctie en fillers

Ineens kwam daar het besef. Het neefje en nichtje die bij ons ons huwelijk bruidsmeisje en bruidsjonker waren hebben nu inmiddels zelf kinderen in dezelfde leeftijd als zij toen waren. Idioot eigenlijk. Niet idioot dat zij kinderen hebben natuurlijk. Maar het weinig originele cliché dat de tijd zo verschrikkelijk snel gaat, daar moet toch een waarheid in schuilen. Er moet toch wat gebeurd zijn in de afgelopen jaren, dat kan bijna niet anders.
Weer terugkijkend naar die foto’s van toen heb ik het idee dat er niet zoveel veranderd is. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat manlief en ik in het huwelijksbootje stapten. Misschien drie jaar? Of vijf? Hooguit zeven? Daar klopt natuurlijk niks van.
In heel veel opzichten voel ik mij nog net zoals toen. Soms denk ik zeker te weten dat alles nog net zo is zoals toen. Dat ik nog steeds moeiteloos mijn neus naar mijn knieën kan brengen, korte rokjes kan dragen, soepeltjes mijn benen in de spagaat kan leggen, een sprintje kan trekken en een nachtje kan doorhalen. Ook daar is natuurlijk helemaal niets meer van waar. Er zijn toch wel wezenlijk een aantal veranderingen. Mijn knieën moet ik nu naar mijn neus bewegen, ik voel mij comfortabeler in een iets langere rok, die spagaat ga ik niet eens proberen en ik kan mij niet herinneren wanneer ik voor het laatst heb gesprint.
Het enige wat ik nu denk als ik maandagochtend in de spiegel kijk na een uitbundig weekend is dat die spiegel hoognodig gestreken moet worden.
Gelukkig zijn er botox, liposuctie en fillers. Daar is het taboe helemaal vanaf. De kranten en de tijdschriften staan er helemaal bol van. Het is heel toegankelijk en makkelijk. Het geeft je zelfvertrouwen een boost en zonder al te veel moeite voldoe je weer aan het heersende schoonheidsideaal. Iedereen weet het. Iedereen doet het. Maak ik daar gebruik van? Ja natuurlijk!
Botox, liposuctie en fillers dienden zich namelijk als vanzelf aan. Echt helemaal vanzelf. Op natuurlijke basis, heel verantwoord, met ‘lichaamseigen stoffen’. Gratis en voor niets. Alleen jammer genoeg precies op de verkeerde plekken. Er zijn ‘lichaamseigen stoffen’ verdwenen op plekken waar het best had mogen blijven zitten en er zijn ‘lichaamseigen stoffen’ bijgekomen op plekken waar ik het liever niet had. Maar ik heb daar helemaal niets voor hoeven doen en vooral ook helemaal niets voor gelaten. Nou ja bijna niets….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten