Zitschade

De krant (ja, wij lezen nog gewoon de krant) heeft bij ons thuis een gemiddelde levensduur van 24 uur. Vanuit de brievenbus ligt -ie meestal een tijdje op tafel. Via de bank verhuist -ie dan een aantal malen van slaapkamer naar wc en weer terug. Dan weer even terug op tafel en uiteindelijk blijft -ie een paar dagen in de krantenbak liggen alvorens voorgoed in een papiercontainer te verdwijnen.

Een dag of twee geleden viel mijn oog op een voorpaginatitel; ‘zitschade is te compenseren’. Gedurende een etmaal volgde die krantenkop mij door het huis. Zitschade, ik had er nog nooit van gehoord. Stormschade, glasschade, blikschade, die woorden zijn (gelukkig niet in de praktijk) alledaags. Allemaal heel vervelend en vaak niet te voorkomen. Maar zitschade?

Tegenover acht uur zitten dient een uur intensief bewegen te staan, zo las ik in het artikel.  Drie uur tv kijken is net zo schadelijk als acht uur bureauwerk. Als je dus na je werk ’s avonds journaal en een film kijkt heb je dus zomaar 16 uur aan zitschade bij elkaar gesprokkeld. Het is een feit, na RSI en de selfie- arm hebben we nu dus zitschade. Na uitvoerig wetenschappelijk onderzoek is dit een feit.
We hebben geen tijd meer om naar de supermarkt te lopen dus bestellen we zittend onze boodschappen om die vervolgens thuis te laten bezorgen. We hebben ook geen tijd om wat groentes te snijden dus bestellen we vanachter ons bureau onze maaltijd die vervolgens ook thuis worden bezorgd.

We hebben geen tijd om te sporten omdat we de Tour, Wimbeldon, het EK voetbal moeten volgen en halleluja, binnenkort kunnen we vanuit onze luie stoel 18 uur per dag/ nacht naar de Olympische Spelen kijken.

En die zitschade loopt maar op. Naar maar liefst 61,4 miljard euro. Misschien kunnen we er ons tegen verzekeren. Een extra aanvullend ‘Zitschade Calamiteiten Fonds’ of zo. Even rustig achter de laptop gaan zitten om wat research te doen.
Het is een rare wereld…..