Wij Nederlanders houden van
sparen. Sparen in de zin van zegeltjes, stickertjes en stempeltjes. Alles wat
gratis is vinden wij fantastisch. Want als de spaarkaart vol is krijgen we een
gratis kopje koffie, of een gratis tweede drankje, wijn- of whisky glazen,
korting op een entreeprijs voor een pretpark en nog vele andere dingen. We
sparen ook graag smurfen, dieren- of voetbalplaatjes, wuppen, flippo’s en armbandjes
met de vlaggen van de wereld. Als het niet voor onszelf is, dan sparen we
vrolijk mee voor de kinderen van collega’s, neefjes en nichtjes of buren. Klantenkaarten
beloven ook heel veel, ook zo wat. Elke zichzelf respecterende winkel heeft een
eigen kaart. Soms ben je niet alleen ineens vaste klant, maar word je zelfs
‘member’ van een club. Er zijn de Bonuskaart, maar ook Gall & Gall-,
Kruidvat-, Ici Paris-, Douglas- en de Bijenkorf- kaart. Deze namen schieten mij
als eerste te binnen maar er zijn er natuurlijk veel en veel meer. Er is geen
plek meer in je portemonnee voor rijbewijs, pinpas, museumkaart en donorcodicil
want de deze staat bol van pasjes van winkels waar je misschien een keer in de
zoveel maanden komt. Net als je besloten hebt om ze uit je uitpuilende portemonnee
te halen omdat de rits en de stiksels op springen staan, heb je op het moment suprême
de betreffende stempelkaart, het volgeplakte zegelboekje of de juiste klantenkaart
net niet bij je.
Ook ik spaar, plak, stempel en scheur gezellig mee, want ook ik ben gevoelig voor gratis. Niet voor niets zijn vrijwel al onze handdoeken afkomstig van Shell zegeltjes, las ik net dat ik voor een paar vrij te besteden euro’s heb gespaard bij de Tuinen, bewaar ik nauwgezet alle kassabonnetjes voor een gratis appeltaartje en heb ik kinderen blij gemaakt met allerlei prullaria van de supermarkt die ik een jaar later op Koningsdag weer kan terugkopen van diezelfde kinderen.
Inmiddels heb ik ook een aantal spaarkaarten volgeplakt met stickertjes voor een gratis tweede drie gangen menu. Hele aardige actie. De stickers zijn niet meer te krijgen, maar de volle spaarkaarten zijn nog zeker een paar maanden in te wisselen bij de deelnemende restaurants.
Ook ik spaar, plak, stempel en scheur gezellig mee, want ook ik ben gevoelig voor gratis. Niet voor niets zijn vrijwel al onze handdoeken afkomstig van Shell zegeltjes, las ik net dat ik voor een paar vrij te besteden euro’s heb gespaard bij de Tuinen, bewaar ik nauwgezet alle kassabonnetjes voor een gratis appeltaartje en heb ik kinderen blij gemaakt met allerlei prullaria van de supermarkt die ik een jaar later op Koningsdag weer kan terugkopen van diezelfde kinderen.
Inmiddels heb ik ook een aantal spaarkaarten volgeplakt met stickertjes voor een gratis tweede drie gangen menu. Hele aardige actie. De stickers zijn niet meer te krijgen, maar de volle spaarkaarten zijn nog zeker een paar maanden in te wisselen bij de deelnemende restaurants.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten